Podsumowanie warsztatów Dom dzienny, dom nocny

WARSZTATY SENSUALNE „Dom dzienny, dom nocny”- poczuć, dotknąć, usłyszeć.

Dzień I

Zmysł wzroku. Na początku rozmawialiśmy o domu przy Placu Czarnieckiego 10. Pani Maria oprowadziła dzieci po pomieszczeniach. Dzieci poznały układ tego domu. Zależało nam, aby dzieci „zobaczyły” ten dom. Później wykonywaliśmy plany swoich domów. Okazało się, że występuje wiele podobieństw w rozmieszczeniu przestrzennym domów tykocińskich. Ganek, sień, kuchnia i pokoje. Piwnice i strych. Okazało się, że na strychu w domu jednego z chłopców znajduje się trumna, w której trzymane są gazety. Zaznaczaliśmy, które pomieszczenia są ważne, w których dzieci lubią przebywać, do których nie wolno im wchodzić. Było to jakby pierwsze „wzrokowe” wrażenie, to, na co się zwraca uwagę w pierwszym kontakcie z domem.

Dzień II

Zmysł węchu i smaku. Dziś piekliśmy szarlotkę. Każde dziecko przyniosło jakiś produkt potrzebny do wykonania ciasta. Dzieci bardzo zaangażowały się we wspólną pracę. Obieraliśmy jabłka, tarliśmy je na tarce. Zagniataliśmy ciasto. Po domu roznosił się zapach świeżych jabłek i cynamonu. W trakcie, gdy ciasto się piekło, urządziłyśmy zabawę w rozpoznawanie zapachów. Przewiązywałyśmy oczy dziecku i dawałyśmy mu do odgadnięcia jakiś domowy zapach. Cynamon, pieprz, krem, mydełko. Gdy ciasto było gotowe, nakryłyśmy stół w ogrodzie, dziewczynki przyniosły świeże kwiaty i zasiadłyśmy do wspólnego pałaszowania smakołyku.

Dzień III

Zmysł dotyku. Na początku lepiłyśmy z gliny. Każde dziecko dostało swoją bryłę miękkiego materiału i lepiło naczynko lub jakąś figurkę. Dzieciom sprawiało to dużo frajdy. Gdy skończyłyśmy nasze dzieła, zabrałyśmy się do zabawy w rozpoznawanie kształtów. Przewiązałyśmy oczy i dawałyśmy do odgadnięcia jakąś rzecz. Wieczorem jeszcze urządziłyśmy zabawę w rozpoznawanie osób. Po przewiązaniu jakiejś osobie oczu, inna osoba podchodziła do niej i tamta musiała odgadnąć, kto to. Tego wieczoru na bosaka biegałyśmy po Placu Czarnieckiego i bawiłyśmy się „w krowę” i „rzeźbiarza”.

Dzień IV

Zmysł słuchu. Najpierw rozmawiałyśmy z dziećmi, jakie dźwięki kryje w sobie dom. Zegar był pierwszym skojarzeniem. Okazało się, że nocą jest bardziej słyszalny, w dzień jego odgłos gubi się wśród innych odgłosów. Później nagrywałyśmy na dyktafon dźwięki obecne w pokoju, w którym przebywałyśmy. Drzwi starej szafy, skrzypienie podłogi, sprężyny w łóżku, kaflowy piec, ususzone kwiaty. Pokój ożył.

Warsztaty były intensywne. Myślę, że pobudziły wyobraźnię dzieci i pogłębiły wrażliwość na to, co na co dzień pozostaje ukryte. Dzieci miały do czynienia z materią, która jest bardzo namacalna. Dom stał się żywym organizmem, z własnym zapachem, odgłosami, smakiem. Stał się konkretny i bliski.

 Anna Kulikowska

Pomysł oraz prowadzenie warsztatów Anna Kulikowska i Monika Samoraj. Warsztaty realizowane były w ramach Festiwalu Domu. Spotkań z dziedzictwem kulturowym Tykocina 1 -16 sierpnia 2008. Zdjęcia autorstwa Anny Kulikowskiej i Moniki Samoraj.

Anna Kulikowska

antropolożka, prowadzi badania na Ukrainie, sympatyczka małych miasteczek, fotografuje i czasem pisze, prowadzi twórcze zajęcia dla dzieci, podczas Festiwalu Domu prowadziła warsztaty „Dom dzienny, dom nocny”, robiła zdjęcia i pisała dziennik festiwalowy. e-mail: kulik1@o2.pl