25 Sierpnia 2010

Zmarła Alicja Matusiewicz

Alicja Matusiewicz urodziła  się w Łomży w 1924 roku. Tu ukończyła szkołę powszechną i gimnazjum i w 1938 r. zdała tzw. „małą maturę”. Rodzice Alicji , Władysław Maliszewski i Maria z Kizlingów poznali sie i pobrali w Tykocinie, tu był rodzinny dom jej dziadków  przy Placu Czarnieckiego 10. Władysław Maliszewski, pełniący służbę policyją w Łomży i w Wiźnie był postacią znaną i załużoną jako komendant POW na okręg Tykocin w r. 1918, jak i cała rodzina Maliszewskich z Glinek. Tradycje patriotyczne i artystyczne, świadomość obowiązków społecznych ukształtowały osobowość Alicji i z pewnością wpłynęły na jej życie zawodowe - jako nauczycielki -  i na późniejszą, do końca życia prowadzoną działalność społeczną w Towarzystwie Przyjaciół Ziemi Tykocińskiej, którego była współzałożycielem i aktywnym członkiem. Po ojcu i jego siostrze, Janinie Maliszewskiej, hafciarce i malarce, miłośniczce kwiatów, odziedziczyła liczne talenty artystyczne i wrażliwość na przyrodę i jej piękno. Była wybitną portrecistką. Jej obrazy – pejzaże tykocińskie, portrety uczniów szkoły tykocińskiej wykonywane kredką i pastelą pokazywane były na wystawach i uzyskiwały nagrody na ogólnopolskich przeglądach twórczości plastków – amatorów. Osobną dziedziną jej działalności jako plastyka były interpretacje dział malarskich o tematyce religijnej, które do dziś zdobią kościół parafialny w Tykocinie oraz kościółek przy dawnym klasztorze bernardynów. W kaplicy martyrologicznej w kościele św. Trójcy znajduje się portret Maksymiliana Kolbego, patrona Sybiraków –św. Izydora i portret bł. ks. Jerzego Popiełuszki, którego darzyła szczególną miłością. W klasztorze w prezbiterium do niedawna znajdował się naturalnej wielkości portret papieża Jana Pawła II, namalowany z okazji wizyty papieża w diecezji Łomżyńskiej w 1991 roku. Znajduje się tam również poświęcona i ofiarowana do kościółka kopia obrazu matki Boskiej Częstochowskiej, która zastąpiła mały obrazek, do którego modlili się wierni podczas nabożeństw majowych. 
  Alicja Matusiewicz po wojnie ukończyła Wyższe Studium Nauczycielskie i rozpoczęła pracę w tykocińskiej szkole podstawowej jako biolog i nauczycielka plastyki. Prowadziła gminne i szkolne koło Ligi Ochrony Przyrody. Przyjaźniła się ze znanym fotografikiem i przyrodnikiem Włodzimierzem Puchalskim. Wspólnie z nim prowadziła kampanię o uratowanie ginącej przyrody Narwi, zniszczonej podczas melioracji w latach 1974-79. Była rzecznikiem każdego niesłusznie skazanego na zagładę drzewa, każdego cennego zakątka tykocińskiej przyrody. Zabiegała także o ratowanie tykocińskich zabytków. Razem z mężem Czesławem Matusiewiczem w latach 60-tych XXw. ratowała spuściznę malarską tykocińskiego malarza Zycha Bujnowskiego. Kolekcja ocalonych dzieł stała się podstawą obecnej galerii malarstwa Zycha Bujnowskiego w Tykocińskim Muzeum. 
W roku 2000 otrzymała Nagrodę Złotego Liścia przyznawaną przez Biuro Zielonych Płuc Polski za wybitne załugi w dziedzinie ekologii – za opiekę nad chatą Puchalskiego w Morusach po jego śmierci i za propagowanie jego dzieła i wartości przyrody wśród młodzieży szkolnej z całej Polski. Była matką chrzestną wielu szkół w całej Polsce, ktore przybrały imię Wodzimierza Puchalskiego.
  Alicja Matusiewicz była wychowawczynią wielu pokoleń tykocinian. Uczyła ich szacunku do tych wartości, które były dla niej najcenniejsze. Uczyła, by nie stracić wartości tych z oczu podczas codziennej krzątaniny i trudów, jakie niesie życie. Potronowała przedsięwzięciom artystycznym i kulturalnym. W ostatnich latach była duchowym opiekunem Festiwalu Domu, którego idea narodziła się w domu przy Placu Czarnieckiego 10. Tu odbywały się i odbywają nadal warsztaty i działania artystyczne. Pomimo choroby cieszyła się na jego IV edycję, której nie doczekała. Była mama , babcią, wychowawczynią, pełna ciepła i życzliwości dla innych, obdarowywała wszystkich do ostatnich chwil swoim ciepłem i sercem – w banku, w sklepie, pod kościołem. Tego wszystkiego będzie nam szczególnie brakować.